نویسندگان

• سعیده دریازاده ¹
• مریم یاوری ²

¹ د ع پ اصفهان

² د ع پ کاشان

چکیده

مقدمه: فعالیت ‌های حرفه ‌ای پزشکان به طور عمده، متمرکز در درمانگاه‌ ها می‌باشد و توجه آموزش پزشکی به ارتقای کیفیت آموزش درمانگاهی معطوف گردیده است. بهبود آموزش درمانگاهی علاوه بر ارتقای مهارت ‌های بالینی، به توسعه مهارت­های دانشجویان در برقراری ارتباط با بیمار، نگرش حرفه­ ای و همدلی کمک می­کند. این پژوهش به منظور ارزشیابی برنامه آموزش درمانگاهی بر اساس الگوی ارزشیابی مبتنی بر مشارکت‌ کنندگان در (1397) انجام شد.
روش کار: این بررسی به صورت مقطعی و با مشارکت 111 نفر از دستیاران، کارورزان، پزشکان هیأت‌ علمی‌ و غیر هیأت ‌علمی‌ در بیمارستان شهید بهشتی کاشان انجام شد. نظر مشارکت ‌کنندگان با استفاده از پرسشنامه برای بررسی کیفیت آموزش درمانگاهی شامل: سه بعد کیفیت خدمات آموزشی، فضای فیزیکی و محیط درمانگاه، و بازخورد فراگیران از وضعیت درمانگاه جمع‌ آوری شد که پایایی آن با استفاده از شاخص همسانی درونی (95/ r=.) محاسبه گشت. در این تحقیق  از آمار توصیفی - استنباطی برای تحلیل داده‌ها استفاده شد.
یافته‌ها: دیدگاه بیشتر کارورزان (%۵/۸۴) و دستیاران (%۴/۴۵) نسبت به کیفیت موجود آموزش درمانگاهی منفی بود در صورتی که دیدگاه بیشتر اساتید (%۷/۶۶) و پزشکان (%۵/۳۸) به آن مثبت بود. دیدگاه بیشتر مشارکت‌کنندگان در مورد مناسب نبودن وضعیت فیزیکی همسو بود. به طور کلی از نظر سطح کیفیت در سه بعد برنامه آموزش درمانگاهی در دیدگاه مشارکت‌ کنندگان تفاوت‌هایی وجود داشت.
نتیجه‌گیری: دیدگاه کلی مشارکت ‌کنندگان در مورد وضعیت موجود آموزش درمانگاهی به ویژه دیدگاه فراگیران منفی بود که می‌تواند به دلایل امکان کم فعالیت مستقل، نبود نظارت فعال اساتید، نبود آموزش نسخه‌ نویسی و تشخیص‌ های افتراقی و فضای فیزیکی نامطلوب باشد.
 

کلیدواژه‌ها

• آموزش درمانگاهی
• آموزش پزشکی
• ارزشیابی برنامه
• پزشکی

عنوان مقاله [English]

Evaluation of ambulatory education program based on the participant-oriented evaluation model

نویسندگان [English]

• Saeideh Daryazadeh ¹
• Maryam Yavari ²

¹

²

چکیده [English]

Introduction:
Physicians' profession activities are mainly centered on clinics and the focus of medical education is on improving the quality of ambulatory education. Improving ambulatory education helps develop students' communication skills, professional attitudes, and empathy in addition to enhancing clinical skills. This study was performed to evaluate the ambulatory education program based on the participant-oriented evaluation model in 2018.
Methods and Materials:
This cross-sectional study was performed with the participation of 111 residents, interns, faculty and non-faculty physicians at the Kashan Shahid Beheshti Hospital. Participants 'viewpoints were collected using the ambulatory education quality assessment questionnaire including three domains of quality of educational services, physical area and environment of the clinic, and learners' feedback on the status of the clinic, whose reliability was calculated using the internal consistency index (r = 0.95). Descriptive and inferential statistics were used for data analysis.
Results:
The majority of interns (84.5%) and assistants (45.4%) were negative about the quality of ambulatory education, while the majority of the faculty members (66.7%) and physicians' views (38.5%) were positive. Most of the participants' view was aligned that the environmental situation was inappropriate. In general, there were differences in the views of the participants in terms of quality in the three areas of the ambulatory education program.
Conclusion:
Participants' general view of the current status of ambulatory education was particularly negative for learners, which could be due to the lack of independent activity, active supervision of teachers, prescription training and differential diagnostics, and poor environmental area.
 

کلیدواژه‌ها [English]

• Ambulatory Education
• Medical education
• Program evaluation
• Medicine