مرکز تحقیقات مراقبت پرستاری در بیماریهای مزمن ، دانشکده پرستاری مامایی ، گروه پرستاری دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز – ایران
چکیده: (149 مشاهده)
مقدمه: صلاحیت بالینی، از اهداف اصلی تربیت پرستاران است که نقش بسزایی بر کیفیت مراقبت از بیمار دارد. بنابراین مشخص کردن مؤلفه های مرتبط با آن می تواند بر ارتقاء کیفیت مراقبت اثرگذار باشد. سلامت معنوی نیز، به عنوان یک عامل مهم در کارآمدی و موفقیت پرستاران مورد توجه قرار گرفته است. هدف از این پژوهش، تعیین رابطۀ سلامت معنوی با صلاحیت بالینی پرستاران شاغل در بیمارستان‌های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز (1396) می باشد. روش کار: این تحقیق از نوع توصیفی – همبستگی، با مشارکت 165 پرستار در بیمارستان‌های آموزشی شهر اهواز، به روش نمونه‌گیری چند مرحله ای ( 1396 ) انجام شد. ابزار گرده آوری داده‌ها مشتمل بر پرسشنامۀ مشخصات دموگرافیک، صلاحیت بالینی و سلامت معنوی بود. داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی در نرم افزار آماری SPSS 22 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج حاصل نشان داد که میزان صلاحیت بالینی و سلامت معنوی پرستاران مورد بررسی در سطح متوسط بود . نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان داد میان سلامت معنوی و صلاحیت بالینی پرستاران، ارتباط معنادار و مثبت وجود دارد ( 17/0= r ,023/0= P). همچنین در زمینۀ تضمین کیفیت، کمترین میانگین نمره و حیطۀ آموزش و مدیریت، بیشترین میانگین نمرۀ صلاحیت بالینی را به خود اختصاص داد. نتیجه‌گیری: با توجه به ارتباط معنادار میان سلامت معنوی و صلاحیت بالینی پرستاران، بنابراین لازم است برنامه‌ریزی‌های آموزشی مناسب، جهت توانمندی پرستاران و در راستای ارتقای سلامت معنوی و صلاحیت بالینی پرستاران طراحی کرد.
Naservand A, Elahi N, dashtebozorg B, cheraghian B. The Relationship between Spiritual Health and Clinical Competency of Nurses in Educational Hospitals of Ahvaz Jundishapur University of Medical Sciences in 1396. J Educ Ethics Nurs. 2022; 11 (1 and 2) :1-8 URL: http://ethic.jums.ac.ir/article-1-457-fa.html
ناصروند اعظم، الهی نسرین، دشت بزرگی بهمن، چراغیان بهمن. ارتباط سلامت معنوی با صلاحیت بالینی پرستاران شاغل در بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز (1396). آموزش و اخلاق در پرستاري. 1401; 11 (1 و 2) :8-1
