نویسندگان

• حسن غلامی
• هادی احمدی چناری
• حمید چمن زاری
• محمد تقی شاکری
• علی خسروی
• علی اصغر جسمی

چکیده

مقدمه: آموزش بالینی مهم ترین بخش در آموزش علوم پزشکی می­باشد و به عنوان مرکز آموزش علوم پزشکی به حساب می آید. بنابراین این تحقیق با هدف تعیین تأثیر رفع موانع قابل اصلاح در آموزش های بالینی بر عملکرد دانشجویان کارآموز بخش های مراقبت های ویژه انجام شد.

روش­ کار: این مطالعه یک پژوهش نیمه تجربی قبل و بعد از مداخله با مشارکت دانشجویان پرستاری و هوشبری در بخش­های مراقبت های ویژه بیمارستان­های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی مشهد در سال 1392 بود. نمونه­ها به روش سرشماری با تخصیص تصادفی به دو گروه کنترل و مداخله تقسیم شدند(21 نفر در هر گروه). ابتدا عملکرد دانشجویان طبق هرم میلر در هر دو گروه اندازه گیری شد سپس موانع  قابل اصلاح موجود در آموزش­های بالینی مشخص و رفع شد و در پایان دوره کارآموزی عملکرد این دانشجویان در چهار بعد عملکرد ارزیابی شد و داده­ها با استفاده از نرم­افزار SPSS نسخه 16 و آزمون­های آماری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته ها: نمره کل عملکرد در دو گروه قبل از مداخله 238/0 P=تفاوت معناداری را نشان نمی­دهد ولی در پایان کارآموزی نمره کل در گروه مداخله (45/43±26/487) و نمره کل در گروه کنترل (37/36±67/396) می­باشد که001/0 P= تفاوت معناداری را نشان می­دهد.

نتیجه­گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که با برطرف کردن و حذف موانع موجود درآموزش بالینی به طور چشمگیری عملکرد دانشجویان کارآموز در بخش­های مراقبت ویژه در مورد مراقبت از بیمار بهبود می یابد.

کلیدواژه‌ها

• آموزش بالین
• موانع
• عملکرد دانشجویان
• مراقبت
• بخش ویژه

عنوان مقاله [English]

The Effect of Removing Reformable Obstacles in Clinical Training on the Performance of Internship Students in Intensive Care Unit

چکیده [English]

Introduction:

clinical education is the most important section in medical education and it is numerate as a heart of medical education that this issue is more important because of patient is more dependent to care giver, also, doing more specific intervention by care giver. Thus this research was done to survey effects removal amendable barriers in clinical training on performance of trainee's students in intensive care unit and coronary care units.

Materials and Methods: 

This study was a after-before quasi-experimental research. Community of this study were include nursing and anesthesia training students who had training course in units of ICU and CCU that 42 students were entered to research by census method after that they divided in interventional and control groups by random allocation who were 21 person in each group . At the beginning the performance of students in both groups were measured based on miler pyramid and then identify and remove  these amendable obstacles in the clinical training also at the end of the training the students performance was assessed. For data analysis was used version 16 SPSS software, independent and paired T, Kolmogorov–Smirnov, ANCOVA and descriptive statistic include mean, relative frequency.

Results:

Total score of the intervention group before the intervention was (322/5±41/67) and the total score of the control group in the first test was (336/88±35/89) that P= 0/238 difference does not show significant difference, but in the end training score in the intervention group was (487/26±43/45) and the total score of the control group was (396/67±36/37) that P= 0/000 indicate a significant difference between two groups.

Conclusion:

The results showed there are many barriers in clinical education which removing clinical training barriers dramatically improve student performance about caring of patient in intensive care unit.

کلیدواژه‌ها [English]

• Clinical Training
• Barriers
• Student Performance
• Intensive care unit