نامه به سردبیر
نویسندگان
دانشگاه علوم پزشکی مازندران
چکیده
سر دبیر محترم
«الباقیّات الصّالحات»(شایسته های ماندگار)، که در فرهنگ و ادبیات فارسی، به صورت «باقیۀات الصّالحات» شناخته میشود، عبارتی است قرآنی و ناظر به اعمال خوب و شایستۀ انسان، که به رغم ناپایداری ثروت دنیا تا ابد برای صاحب آن پایدار می مانند. این واژۀ قرآنی، از دو کلمۀ «باقیّات» از مصدر «بقاء»، به معنای ماندگاری و ابدیت و «صالحات» از مصدر «صلاح»، به معنای شایستگی و بایستگی، ترکیب یافته است. از دیدگاه قرآن مجید، ارتباط جدا نشدنی میان ایمان و عمل صالح وجود دارد و این دو لازم و ملزوم یکدیگر می باشند[1]. باقیّات صالحات، واژهای قرآنی است که به تداوم کارهای نیک برای انسان، تأکید دارد و مشتمل بر تمام کارهایی هستند که انسان در جهان انجام داده و در آخرت پاداش آنرا دریافت میکند [2].
در زمینۀ ابعاد باقیّات صالحات، از پیامبر اکرم (ص)، روایت شده است که علاوه بر خدمات مالى ماندگار در باقیّات صالحات، علم و دانش گسترده شده از سوی فرد در جامعه، که سبب بهره مندی عموم مردم شده است، به عنوان باقیّات صالحات فرد، محسوب می گردد[3]. وقتی در فرهنگ لغت های مختلف، واژۀ معلم را مورد جستجو واقع می گردد، خواه ناخواه تعریف، وظیفه، نقش و جایگاه معلم در این جمله خلاصه می شود: «فردی با معلومات نسبی، در مورد موضوع یا موضوعاتی خاص، که دانسته های خود را به فرد یا افراد دیگری که در اصطلاح شاگرد یا دانش آموز گفته می شود، منتقل میکند»[4].
تدریس، کار اصلی یک استاد است و به فعالیت های از پیش طراحی شدهای اطلاق می شود که با هدف ایجاد یادگیری میان دانشجو و استاد، بهصورت کنش متقابل، انجام میگردد. استاد، از طریق ساختار و تولید عناصر بدیع و وجود می تواند، منجر به موفقیت یک دانشجو شود[5]. از آنجا که استاد با روح، روان و احساسات دانشجویان ارتباط دارد، چنانچه به درستی عمل نکند، خسارات جبران ناپذیری بر جای خواهد گذاشت[6]. ابن سینا معتقد بود که معلم در آموزش جوانان چیزی بیش از ارائه اطلاعات به آنها می باشد؛ زیرا دانش آموزان، عادات، عقاید، ارزش های بسیار زیادی را از معلمان خود می آموزند. معلم باید استعداد و مهارت کافی را در آموزش بچه ها داشته باشد، کاملاً متین و آرام و از سادگی بسیار به دور باشد؛ آنگونه که رفتار سبک نداشته و خیلی جدی و بی نشاط نباشد؛ بلکه معلم باید دلسوز، فهیم، با فضلیت، تمیز و شایسته باشد[7].
از آنجا که آموزش دانشجویان، جزء عمل صالح محسوب میشود و عمل صالح، هنگامی مورد پذیرش در درگاه الهی واقع می گردد، که از ایمان نشأت گرفته باشد و ایمان، سرچشمۀ عمل صالح است؛ بنابراین پیشنهاد میشود در کمیته های جذب اساتید و اعضای هیأت علمی، علاوه بر تأکید بیشتر بر دانش تخصصی و میزان تسلط آنان بر مباحث درسی، به شخصیت فردی و ایمان اساتید، توجه بیشتری گردد؛ همچنین پیشنهاد میشود، پژوهشی در مورد دیدگاه اساتید در زمینۀ مصادیق صالحات و باقیّات، در حرفۀ معلمی انجام شود.
کلیدواژهها